அன்பே மான்சி – பாகம் 14

பிறகு சரிந்து அவளின் தொப்புள் அருகே வந்து மேலே கிடைத்த தேனும் பாலும் போல இங்கே ஏதாவது கிடைக்குமா என்று தன் நாக்கை விட்டு துழாவி பார்க்க ம்ஹூம் ஒன்றுமே கிடைக்கவில்லை தொப்புளோ இன்னும் கீழே போ உனக்கு அங்கே ஏதாவது கிடைக்கும் என்று அவன் உதடுகளுக்கு தகவல் சொன்னது அதன் பேச்சை தட்டாமல் கீழே சரிந்து இறங்கினான் அங்கே வந்தவன் சிறிது நேரம் எதுவும் செய்யாமல் தன் இருகைகளாலும் இடுப்பை சுற்றிவளைத்து அவள் பெண்மையில் முகம் புதைத்து வெகுநேரம் அங்கே வந்த அவளின் ஏகாந்தமான மன்மதவாசனையை முகர்ந்தான் அந்த வாசனையால் அவன் ஆண்மை மட்டுமல்லாது அவனின் உச்சிமுடியும் கூட நட்டுக்கொண்டது தனது நாக்கால் தடவி உதட்டால் முத்தமிட்டு முத்தமிட்டு வாசம் பிடித்தான் வசதி பத்தாமல் போகவே அவளின் தொடைகளை இன்னும் விரித்து நாக்கை அவளின் மன்மதபிளவுக்குள் செலுத்த அதுவரை மயங்கி கிடந்த மான்சி ‘ஐயோ வேண்டாங்க, எனறு அவளுக்கே கேட்காத குரலில் முனங்க சத்யனோ அவள் பெண்மையில் வைத்துக்கொண்டே தன் வலதுகைய மேலே எடுத்து சென்று முனங்கிய அவள் உதடுகளை வருட மான்சியோ அந்த விரல்களை தன் பற்களால் பற்றிக்கொண்டாள் கீழே நாக்கை உள்ளே செலுத்தி அதன் சுவையை அறிந்தவன் மேலே குடித்த தேனையும் பாலையும் விட இது சுவையாக இருப்பதை உணர்ந்த சத்யன் அதன் பக்கசுவரை மொத்தமாக வாயால் கவ்வி இழுத்து சுவைத்தவன் பிரசவத்தின் போது போடப்பட்ட தையலை நாக்கால் வருடிவிட இந்த புது சுகத்தில் மான்சின் உடல் துடிக்க ஆரம்பிக்க வாய்விட்டு முனங்கி ‘ப்ளீஸ் வேணாங்க போதும் என்னால தாங்க முடியல ,என்று வாய்விட்டு அலற ஆரம்பித்தாள் ஒரு கட்டத்தில் தாங்க முடியாத மான்சி ஒருக்களித்து படுக்க சத்யன் தலை அவள் தொடையிடுக்கில் மாட்டிக்கொண்டது மூச்சு திணறி செத்தாலும் பரவாயில்லை என நினைத்தவன் போல அவளின் பின்புறத்தில் கைவிட்டு அழுத்தமாய் முகத்தை வைத்துகொள்ள அவளே உச்சகட்டமாக ‘சத்யா ம்ஹூம் ம்ஹூம் வேணாங்க வெளிய வாங்க சத்யா,துடிக்க முதல்முதலாக தன்னை அவள் பெயர் சொல்லி அழைத்ததில் மகிழ்ந்துபோன சத்யன் அவளை நிமிர்ந்து பார்க்க அவளும் விழிதிறந்து அவனை பாரக்க அவன் முகம் முழுவதும் அவள் பெண்மையின் ரசம் பூசப்பட்டிருந்தது வெட்கத்துடன் மறுபடியும் கண்களை மூடிக்கொண்டாள் சத்யன் உதட்டில் சிரிப்புடன் அவள் தொடையை விரித்து பிடித்து தனது விரைத்த ஆண்மையை உள்ளே செலுத்த இப்பவும் அது இறுக்கமாகத்தான் போனது மான்சி வலியால் முகம்சுழிக்க அவனோ அவளுக்கு வலிக்காமல் இருக்க அவள் மீது படுத்து அவள் கன்னங்களில் தனது மீசையால் குறுகுறுப்பு மூட்டியபடி மெதுவாக தன் இடுப்பை அசைத்து அவன் ஆண்மையை ஆழமாக செலுத்தினான் அவள் பெண்மையின் மிதமான சூடு அவனுக்கு இதமாக இருநதது சத்யன் இடுப்பை வேகமாக அசைக்க மான்சி உச்ச போதையில் உளற ஆரம்பித்தாள் ‘மூச்சு முட்ட முட்ட, ‘வியர்வை சொட்ட சொட்ட, ‘கண்கள் சொருக சொருக , ‘கைகள் இருக இருக , ‘உடல்கள் குலுங்க குலுங்க, ‘உயிர் பிதுங்க பிதுங்க, ‘இருக்கும் இடம் மறந்து போக , ‘அது இரவா பகலா எனபது தொலைந்து போக , இருவரும் சேர்ந்து பாடுபட்டார்கள் இறுதியாக சீறியது அவனது ஆண்மை வாசனை மிகுந்த அவள் பெண்மைக்கு பன்னீர் தெளித்து அவளும் அவனும் களைத்தாலும் அனைப்பை விடாமல் இருக்கி கிடந்தார்கள் ” போக மயக்கத்தில் மூச்சையுற்று கிடப்பவளே’ ” என் தோள்களை தழுவும்,, ” உன் கைகளில் தெரியுதடி உன் காதல், ” உன் உதடுகள் கொடுத்த முத்தத்தின் சத்தத்தில் ; ” உன் நேசத்தின் அளவு புரிகிறதே ; அந்த நேரத்தில் குழந்தையின் அழுகுரல் இருவரையும் இவ்வுலகுக்கு அழைத்து வர பரபரப்புடன் சத்யனை உதறி எழுந்த மான்சி தன் உடைகளை வாரியெடுத்து கொண்டு பாத்ரூமை நோக்கி ஓட சத்யன் எழுந்து தன் இடுப்பில் ஒரு டவலை கட்டிக்கொண்டு தொட்டிலருகே சென்று குழந்தையை சாமாதானப் படுத்த முயற்ச்சிக்க குழந்தையோ படுக்கையை ஈரமாக்கி பசியால் அழ சத்யன் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் விழிக்க பாத்ரூமில் இருந்து வந்த மான்சி குழந்தையை தூக்கி தரையில் அமர்ந்து நைட்டியின் ஜிப்பை இறக்கி மார்பை வெளியே எடுத்து குழந்தையின் வாயில் வைக்க குழந்தையோ என் அப்பன் எட்டடி பாய்ந்தால் நான் பதினாறடி பாய்வேன் என்பது போல் தன் சிறு உடம்பின் மொத்த சக்தியையும் தன் உதட்டுக்கு கொண்டுவந்து பாலை சர்ரென்று உறிஞ்ச பாத்ரூம் போய் வந்த சத்யன் தனது சாட்ஸை மாட்டிக்கொண்டு தரையில் அவளருகில் அமர்ந்தவன் குழந்தையின் கால் விரல்களை வருடியவாறு ‘இவன்தான் மான்சி இதுதான்டா அப்பா உன் சொர்க்கம்ன்னு எனக்கு காண்பிச்சவன் ,என்று மகனின் பாதத்தில் முத்தமிட குழந்தையோ காம்பில் பால் வராமல் அழ மான்சி அடுத்த மார்புக்கு மாற்றினாள் அதிலிருந்த பாலும் போதாமல் குழந்தை வீரிட ‘என்னாச்சு மான்சி ஏன் அழறான்,என்ற சத்யனை பார்த்து முறைதாள் மான்சி ‘என்ன ஆச்சா வேனாம் வேனாம்ன்னு சொல்ல சொல்ல மொத்ததையும் குடுச்சிட்டு இப்போ ஒன்னும் தெரியாத பிள்ளை மாதிரி கேட்கறது பாரு, என்று கடிந்து கொள்ள ஐயோ இப்போ என்ன பண்றது மான்சி என்று அப்பாவியாய் சத்யன் கேட்க அவனின் அப்பாவி வேசம் மான்சிக்கு சிரிப்பை வரவழைக்க ‘ஒன்னும் பண்ண வேன்டாம் பேசாம போய் படுங்க குழந்தையை நான் சமாளிச்சுகிறேன், என்றவள் தன் கழுத்தின் அடியிலிருந்து அழுத்தி மார்பை உருட்டி கசக்கி பாலை பிழிந்து குழந்தையின் வாயில் தள்ள ‘நான் வேனும்னா உதவட்டுமா, என்று கேட்டு அவசரமாக நெருங்கினான் சத்யன் ‘அய்யோ நீங்க இன்னும் எழுந்து போகலியா உங்க உதவி ஒன்னும் இங்க வேனாம் முதல்ல போய் படுங்க,என்று மான்சி அவனை விரட்ட ‘சரி சரி விரட்டாத நான் ஒன்னும் பண்ணல சும்மா பாத்துகிட்டே இங்க படுத்துகிறேன்,என்று தரையில் கால்நீட்டி சத்யன் படுத்துகொள்ள மான்சிக்கு கூச்சமாக இருந்தது இரவு மணி 1-10 ஆகியிருந்தது குழந்தை மறுபடியும் உறங்க தூக்கி தொட்டிலில் கிடத்திவிட்டு மறுபடியும் பாத்ரூம் போய் வந்தவள் சத்யன் கட்டிலில் படுத்திருக்க ஒரு பெட்சீட்டை எடுத்து தரையில் விரித்து அதில் ஒரு தலையனையை எடுத்து போட்டு படுத்துகொண்டாள் சிறிது நேரத்தில் அதே தலையனையில் தலைவைத்து அவள் இடுப்பில் கை போட்டு சத்யன் நெருங்கி படுக்க அவன் கையை எடுத்துவிட்டு ‘நீங்க போய் கட்டில்ல படுங்க,என மான்சி கூற ‘இல்லை மான்சி நான் ஒன்னும் பண்ணல சும்மா இப்படியே அணைச்சுகிட்டு தூங்கறேனே ப்ளீஸ்,என்று சத்யன் கெஞ்ச அதற்க்கு மேல் மான்சி எதுவும் சொல்லாமல் படுக்க சிறிது நேரத்தில் அவள் இடுப்பில் இருந்த அவன் விரல்கள் நகரந்து அவள் தொப்புளை வருடி சுண்டுவிரலால் தோன்ட ஆரம்பிக்க அவன் உதடுகளோ அவள் பின்கழுத்தில் வருடியது அவனிடமிருந்து விலகி ‘இதுதான் நீங்க சும்மா இருக்கிற லட்ச்சணமா,என்று மெல்லிய குரலில் மான்சி கேட்க ‘இல்லம்மா தூக்கமே வரல அதுதான்,என்று சத்யன் அசடு வழிய ‘தூக்கம் வரலேன்னா வெளிய போய் டி வி பாருங்க, என்றாள் இரக்கமேயில்லாமல் ‘சரி கோபபடாத, எனறவன் ‘ஏன் மான்சி என் மேல உனக்கு அன்பே இல்லையா,என்று ஏக்கமாக கேட்க