என் அக்காவா இவள் – பாகம் 01

தன் கணவரிடம் ஏற்பட்ட கருத்து வேறுபாட்டால் என் அகிலாக்கா எங்களுடன் என் திருமணத்திற்கு முன் இருந்து விட்டார். அகிலாக்காவுக்கும் எனக்கும் 6 மாத இடைவெளிதான். அகிலாவும் நானும் ஒரே பள்ளியில் படித்தவர்கள், இருவரும் மிக நெருங்கிய நண்பர்கள். வயதுக்கு வந்தப்பின் இருவரும் செக்ஸ் பற்றி கண்ணியமான முறையில் பேசியிருக்கிறோம். அவளுக்கு குழந்தை பெறும் பாக்கியமில்லையென டாக்டர்கள் சொன்னதால் அவள் கணவன் கொடுமைப் படுத்தியுள்ளான். அதனால் அவள் திருமண வாழ்வு 3 மாதத்தில் முடிந்தது. சில வருடங்களுக்குப்பின், அடர்ந்த கடல்பச்சையும் மஞ்சளும் அங்கங்கே சிதறிய வெள்ளையுமாய், வண்ணமடித்த யுரோப்பியின் மாடல் வீடு அது. அங்கே ஹாலில் வெண்சிரிப்புடன் அழகிய மங்கையின் புகைப்படம். ஆனால் அது சந்தனமாலையால் அலங்கரிக்கப் பட்டிருந்தது. வள்ளுவன் தாடியுடன், ஹிப்பி தலையுடன் வெள்ளை டிசர்ட்டும், ப்ளாக் டிரெக் பேன்டுடனும் கவலை தோய்ந்த முகத்துடன் நான்.

கௌசிகாவுடன் என் இரண்டு வருட திருமண வாழ்க்கை முடிந்த நிலையில் அவளின் அந்த அழகு முகத்தில் நிறைந்த சிரிப்பினை பார்த்தபடி என் கண்களில் கண்ணீர் பெருக முயற்சிக்க, கடந்த இரு வாரங்களாய் கொட்டி தீர்ந்து விட்டதால் அதுவும் வரவில்லை. கௌசிகாவின் நினைவுகளை சுமந்து அதன் பாரம் தாங்காமல் சோபாவின் மேல் தலையை வைத்து கையில் வோட்கா பாட்டிலை சுழற்றியபடி இருந்தேன்.குடித்தாலும் அந்த அழகிய தேவதையின் அழகு முகம் நினைவிலிருந்து நீங்கவில்லை. அவள் மேஜர் ஆனவுடன் திருமணம், சில மாதங்களில் Limoges (France)ல் வேலை. கம்பெனி கொடுத்த இந்த வில்லாவில் கௌசிகாவுடன் அழகான குடும்ப வாழ்க்கை. இருவர் மட்டுமே இருந்ததால் பெரும்பாலும் அவள் முழு உடல் அழகையும் உடைகளின்றே ரசித்துக் கொண்டிருந்த நாட்கள். 7 மாத கர்பிணியாய் ஹாஸ்பிடல் செல்லும்போது நடந்த ஆக்ஸிடண்டில் அவள் உயிர்பிரிய , நான் சென்று பார்த்தபோது அவளின் குழந்தை முகம் உயிரற்றதாய் களையிழந்து, என்னால் அந்த நினைவுகளைத்தான் அழிக்கமுடியவில்லை. “ நான் ஏன் உயிர் வாழ வேண்டும்.” “ அவள்தான் அடிக்கடி சொன்னாலே உன் நினைவில்தான் என் உயிரிருக்கிறது, என் உடலில்லையென்று” ஒரு மிடறு குடித்தேன்.

அழைப்புமணி – க்க்கூ க்க்கூ வாட்சைப் பார்த்தேன். மணி இரவு 8, கதவைத் திறந்தேன். அகிலாதான் அது. அவள் ரொம்பவே மாறியிருந்தாள். உடம்பு ஸ்லிமாயிருந்தாள். லெவி ஜீன்ஸ், ஜாக்கெட் , உள்ளே ஸ்வர்ட்சர்ட் என கச்சிதமாய் இருந்தாள். (அவள் அழகை ரசிக்க , சொல்ல இப்போது முடியாது, ஏனெனில் காதல் மனைவியை இழந்து நிற்கும்போது எப்படி பார்க்கமுடியும்.) வித்தியாசமாய் பார்த்ததை உணர்ந்தவளாய் மவுனத்தைக் கலைத்தாள். “உள்ள வரலாமா?” இருவாரமாய் தெரிந்த முகங்கள் இல்லாமல், தாய் மொழியில் கவலைகளைச் சொல்லாமல் இருந்த நான். அவளைப் பார்த்தவுடன் கட்டியணைத்து அழத்தொடங்கி விட்டேன். சில நிமிடங்கள் சமாதனத்திற்குப் பின் சுயம் உணர்ந்தவனாய், “சரி , வா போலாம்” உள்ளே சென்றோம். டிபன் செய்து சாப்பிட்டுவிட்டு , ஹாலில் அமர்ந்தபடி பேசிக் கொண்டிருந்தோம். “ரொம்ப நாளைக்கு பிறகு இன்னைக்குதான் நல்லா சாப்பிட்டிருக்கேன்” அகி. “ம்ம்ம்” நான். “அவளேயே நினைச்சுட்டு கவலைப் படாதடா, கொஞ்சம் நார்மலுக்குவா” “ எப்படிடி, என்னால முடியாது” தேம்பினேன். அருகில் வந்து அமர்ந்து என்னை தன் தோளில் சாய்த்தாள் .” ரிலாக்ஸ் , ரிலாக்ஸ்” என் தோள்களை தேய்த்துவிட்டுக் கொண்டே சொன்னாள். “வேற எதாவது பற்றி பேசுவோமா?” அகிலா.

“சரி எப்படி இங்க வந்த” “டூரிஸ்ட் விசா போட்டுதான் வந்த, ஊர்ல அம்மா அப்பா இருக்கறவரைக்கும் ஒன்னும் தெரியல, கடந்த 3 மாசமா எப்படியோ ஓட்டிட்டுருந்தேன்., நீ இங்க தனியா இருக்கறத நினைச்சு இங்கேயே வந்துட்ட, இனிமேல் தனியா இருக்க முடியாதுடா” “அப்ப ஜாப்” “உங்க Company la ஒன்னு பார்த்துக் கொடு” “கன்பார்மா?” “ஆமாம், ஏன் நான் இருக்குறது உனக்கு பிடிக்கலயா?” “அப்படிசொல்லலகா, எனக்கு நீயிருந்தா நல்லாதான் இருக்கும்” “கௌசிகாகூட அதைத்தான் சொல்லிட்டுருந்தா” சோகமானேன். நெருக்கியணைத்தாள். கௌசிகாவும் நானும் இந்தவீட்டில் இருந்தபோது நிகழ்ந்த நிகழ்வுகளை அகிலாவுடன் சொல்லிக் கொண்டிருந்தேன்.

இருவரும் மௌனமானோம். “நீ இங்கிருந்தினா இப்படித்தான் இருப்ப நாம கொஞ்சநாளைக்கு எங்காவது போயிட்டுவரலாமா?” “ல்லடி இருக்கட்டும்” “நோ இந்த வீக்எண்ட் கண்டிப்பா போறோம்” “ பார்க்கலாம்” சொல்லிவைத்தேன். “ சரி ஒரு பெட்தானிருக்கு, நீ போய் படுத்துக்க” நான். “ அப்ப நீ?” “ கெஸ்ட் ரூமிருக்கு” “ நா கெஸ்ட் ரூம் எடுத்துக்கற” “ டோண்ட் பீ ஜோக் நீ போ” தள்ளினேன். நான் வோட்காவை துணையாக்கிக் கொண்டு, ரூமிற்கு நடந்தேன். எப்போது தூங்கினேன். தெரியவில்லை. கைகடிகாரம் காலை 11 காட்டியது. எழுந்து பாட்டிலைத் தேடினேன். காணவில்லை. தள்ளாடியபடி கிட்சன் சென்று பிரிட்ஜைத் திறந்தேன். அங்குமில்லை. “அகி” சற்றே கோபத்துடன். “நா குளிச்சிட்டுருக்கேன். என்னா?” “ட்ரிங்க்ஸ் எங்கடி” “இருடா வரேன்.” “எங்கனு சொல்லு” “ 10 மினிட்ஸ்” “ப்ளீஸ்” சுவற்றில் குத்திவிட்டு நா பாத்ரூம் சென்றேன். நான் ரிபெரஸ் ஆகிட்டு வந்தேன். சரியாக அவளும் வெளியே வந்தாள். ஒரு வைட் டேங்க் டாப்பும், ஒரு பிங்க் பைஜாமா பேன்டும் போட்டிருந்தாள்.என் கோபம் அவளைப் பார்த்தவுடன் சற்றே தனிந்தது, இருந்தாலும், “எங்கடி….” தடுத்தாள் “உன் ட்ரிங்க்ஸ்தான, போதுண்டா நீ குடிச்சதெல்லாம், உடம்பு கெட்டுடும்” “ அதனாலென்னா, நா இருந்து என்ன பண்ணப் போறேன்” “ இப்படியெல்லாம் பேசாதடா” சோகமானாள். ஆச்சரிய குறியுடன் பார்த்தேன். அவளே சொன்னாள் ” என்ன நினைச்சுப்பாரு, எனக்கு யாரிருக்கா, நீ மட்டும்தான், நீயும் இல்லைனா , நா அநாதைடா” “ ஏய் என்ன இப்படியெல்லாம் சொல்லற” “ உண்மையைத்தான சொன்னேன்” சுறுக்கென பட்டது. ஆமாம் அவளுக்கென்று யாருமில்லைதான். உடனே அவளைப் பார்த்தேன். கண்ணீர் எப்பொழுது வேண்டுமானாலும் வரலாம்போலிருந்தது. “ சரிக்கா உனக்கு என்ன வேணும்” “ நீ மொதல்ல குடிக்காத” “ என்னால முடியாதுக்கா”

“பொதுவா ஒன்ன நிறுத்தனும்னா, பிடிச்ச வேறயதனாச்சும் செய்யனும்” “ஆ…..” தடுத்தாள். “ தெரியும் , உடனே கௌசிகானு சொல்லுவ, நீ வேணும்னா ….. ஆங் நாம எங்காவது போலாம்” “ ம்ம்ம்” “எங்க” “நீ தான் சொல்லனும்” கீழிறங்கிய டாப்ஸினை சற்று தூக்கிவிட்டாள். “ ஃபால்ஸ், கார்டன், ஃபிலிம், பீட்ச்….” “பீட்ச் போலாம், கடல் அலைகளைப் பார்த்தால் மனசே ரிலாக்ஸாயிடும்” “சரி கிளம்பு” என் Bentley காரை எடுத்துக் கொண்டு இருவரும் பீட்ச் சென்றோம். பீட்சில்,

அழகிய அந்த பீட்ச் ஒரு குட்டிதீவை சுற்றியிருந்தது. நாங்கள் இருவரும் ஒரு குடையின் கீழ் அமர்ந்து பேசிக் கொண்டிருந்தோம். அவள் ஒரு டேங்க் டாப் ஒரு ஸார்ட்ஸில் இருந்தாள். பொதுவான விஷியங்களைப் பேசியபடியிருந்தோம். “என்னடி ரெம்ப மாறிட்ட” “எத சொல்லற” “இல்ல ஸ்லிமாயிட்ட அத சொன்ன” “ஏஜ்ஜாயிட்டு போகுதில்ல , அப்ப உடம்ப கேர் பண்ணனுமில்ல” “உன்னையெல்லாம் பார்த்தா 27 மாதிரியா தெரியுது, டீனேஜ் மாதிரியில்ல தெரியுது” “சும்மா சொல்லாத” “நிஜமாத்தான் சொல்லறேன்” “அப்ப தாங்க்ஸ்” “ஆமா, நீ நேத்துதான் ரெம்ப நாளைக்குபிறகு நல்லாசாப்பிட்டதா சொன்னே, ஏன்?” “அம்மா அப்பா இறந்தபிறகு, மோஸ்ட்லி தனியாதான் சாப்பாடு” “உங்கூட இருந்து சாப்பிட்டதுல ஒரு திருப்தி” “நீ மறுபடியும் மேரேஜ் பண்ணிக்கலாம்ல” “வேணாண்டா, அவன்ட பட்டதே போதும் மறுபடியும்னா முடியாதுடா” “ உன் இஷ்டம்” “ என் ப்ர்ண்ட் ஒருத்தங்க எனக்கு பாரீஸ்ல ஒரு ஜாப் பாத்திருக்காங்க, உன் கம்பெனி HO அங்கதான இருக்கு நாம ஏன் அங்க போகக்கூடாது” “ஏன் அவரசர படுற” “என் விசா முடிஞ்சிரும், அதுக்குள்ள ஜாப் பாக்கனும், நீயும் வேற ப்லேஸ் மாறினா கொஞ்ச நல்லாயிருக்கும், பாரு இப்பதான் கொஞ்சம் நல்லாயிருக்க” சிறிது யோசனைக்குப்பின் சரியென்று சொல்லினேன். பின் இரவு வீடு திரும்பினோம். இப்படியே இரண்டு மூன்று நாட்கள் சென்றது. அகிலாவின் தேர்ந்த பேச்சு, சுவாரசியமான நடவடிக்கைகள் என்னை கொஞ்சம் நார்மலாக்கியது.

நான்காம் நாள், இரவு உணவுக்குப்பின் இருவரும் பேசிக் கொண்டிருந்தோம். “ நீ சொன்னபடி HO டிரான்ஸ்பர் கேட்ட கிடைக்கல, ஆனா இன்னொரு கம்பெனி மூலமா பாரீஸ்ல ஜாப் கன்பார்மாயிடுச்சு” “அப்பறமென்ன நாம கிளம்ப வேண்டியதுதான்” சிறிது நேரம் இருவரும் பேசிக் கொண்டிருந்தோம். “ சரி தூங்கலாம்” அவள். “ கொஞ்ச நேரம் “ “ தூக்கம் வருதுடா தம்பி” “ தம்பி?” “ இந்தமாதிரி கூப்பிட்டு ரெம்ப நாளாச்சுல்ல” “ சின்ன வயசுல கூப்பிட்டுருப்ப” “ தம்பி!” செல்லமாய் கூப்பிட்டாள். “ அக்கா!” “ சரி போதும்” சிதறிய புன்னகையுடன், “ போய் தூங்கு” “ தூக்கம் வரலக்கா” “ சரி வா” பெட்ரூமிற்குள் அழைத்துச் சென்றாள். “ இங்கேயே இரண்டுபேரும் பேசிட்டுருப்போம், தூக்கம் வந்தாவேனா நீ உன் ரூமிற்கு போயிக்கோ” “ இரு வரேன்” பாத்ரூம் சென்று வந்தாள். அதே டேங்க் டாப், பைஜாமாவுடன் வந்தாள். இருவரும் பெட்டில் அமர்ந்து பேசிக் கொண்டிருந்தோம். அகிலா படுத்துவிட்டாள். நான் அருகில் உட்கார்ந்து பேசிக் கொண்டிருந்தேன்.

“நீ வேனும்னா இங்கேயே படுத்துக்க” “ல்லக்கா” “சும்மா படுத்துக்கடா” இருவரும் ஒருக்களித்து படுத்துக் கொண்டோம். “நீ ரெம்ப அழகாயிருக்க அகி” “என்னடா என்னையெல்லாம் ரசிக்கற” “உன்னை எப்போதும் ரசிக்கும் ரசிகன்டி நான்” “அய்யடா?” “சும்மா சொன்னே” “ராஸ்கல்” மார்பில் இடித்தாள். “உன்ன போய் அந்த மாமாபய வேணாண்டானே, அவ மென்டலுடி” “அவன் பேச்ச யெடுக்காத” “ ஒழுங்கா ஒரு பெண்ண எப்படி பாத்துக்கனும்னு தெரியாது அவனுக்கு Bastard, Mother fucker….,.________” “போதும்டி” அவள் தோளில் கைபோட்டேன். “அவனயேன்டா ஞபகடுத்தின” “சாரி” அவளருகே நெருங்கி இழுத்து கட்டியணைத்தேன். மணமாயிருந்தாள். சுதாரித்துக் கொண்டேன். விலகினேன். கண்ணீர் விட்டிருந்தாள். “சாரிடி” “இட்ஸ் ஓகே” துடைத்துக் கொண்டே, “சரி தூங்கலாம்” அகி “அப்ப நான் வரேன்.” “ப்ளீஸ் , இங்கயே படுத்துக்க” “ஒகே” அரைமனதுடன் நான். லைட்ட எரியவிட்டேன். அகிலாக்காவை பார்த்தேன். சிறிய நெற்றி, கூர் மூக்கு, மீன் கண்கள், சிவந்த இதழ்கள், சற்றே சிவந்த ஆப்பிள் கன்னம், சங்கு கழுத்து, சில வருடங்களாய் கை படாத செம்மாங்கனி முலைகள், அவளது இரு முலையின் சரிவுகளில் கௌசிகாவைப் போல மிகமெல்லிய செந்நிற முடிகள், டாப்ஸ் உயர்ந்ததால் அவளது செம்மையான மெலிந்த வயிற்றுப் பகுதி, தொடைகள் (உங்களது அக்காவையோ (or) உங்க தங்கையோ நினைவுபடுத்தும்), “ப்ப்ப்பாஆஆஆ அழகு” “ச்சே என்ன இப்படியெல்லாம் நினைக்கறேன்” எழ முற்பட்டேன். “ ஏன் எங்கூட படுக்கமாட்டியா?” அகிலா “ம்ம்ம்?” “சும்மா படுடா” “ல்ல லைட்?”

“ஆப் பண்ணிடு” தோளை குலுக்கினாள். ஆப் செய்துவிட்டு படுத்தேன். நைட் லேம்பில் அவளது அழகை ரசிக்க தொடங்கிவிட்டேன். எழ முற்பட்டேன். தடுத்தாள்.” உனக்கு இப்ப என்ன பிரச்சனை?” “ல்லடி, கௌசிகாவுடன்தான் இங்க படுத்திருக்கேன்.” அதே நினைவா வருது” “அப்படினா நான்தான் கௌசிகானு நினைச்சு படுத்துக்க , மொதல்ல தூங்குடா மணி 1 ஆகுது” “சும்மா தூங்கனும் ஓகே” சிரித்தாள். “சரி” படுத்தேன். முழித்துக் கொண்டிருந்தேன்.” டேய் தூங்குடா” செல்ல கோபமாய் சொல்லி என் மார்புமேல் கையை வைத்து அழுத்தி போட்டாள். தூங்கிவிட்டேன்.