அன்பே மான்சி – பாகம் 03

(இனி வரும் அவர்களது ஆங்கில உரையாடல்களை நாம் தமிழில் பார்ப்போம் படிப்போம் ..ஹி ..ஹி..எனக்கு ஆங்கிலம் சுட்டால் கூட வராது அதனால்தான்) சோபாவில் கால்நீட்டி படுத்திருந்த சத்யன் மீது ஏறி வயிற்றில் அமர்ந்த சான்ட்ரா ஸத்யா நீ அவசியம் இந்தியா போகனுமா ப்ளீஸ்என்னால உன்னை விட்டு இருக்க முடியாதுடா என்று அவன் மார்பு முடிகளை தன் விரல்களால் வருடியவாரு கொஞ்ச என்னவோ அவனுக்காகவே வாழ்பவள் போன்ற அவளது பேச்சு சத்யனுக்கு சிரிப்பை வரவழைத்தது ஆனால் அதை மறைத்து ‘ஏய் நானில்லாம இருக்க முடியலயா இல்லை இது இலலாம இருக்க முடியலயா ‘ என்று தன் நடுவிரலை நீட்டி வாயில் வைத்து சப்பி கான்பிக்க அவன் விரலை இழுத்து தன் வாயில் வைத்து சப்பி இதுக்கும்தான் ஏய் சாரா பரமேஷ் என் சிறுவயது நன்பன் அவன் கல்யாணத்துக்கு நான் கண்டிப்பா போகனும் என்றவன் அவளை கீழே இறக்கிவிட்டு தானும் இறங்கியவன் இந்தியாவில் சரியா 15நாள்தான் அதுக்கப்புறம் இங்கேதான் வேலை என்று அவளது ஜட்டி அணியாத பெண்மையை கொத்தாக பற்றி இதுக்குதான் நான் அடிமை என கூறி விட்டு உள் அறைக்கு சென்று இந்தியா செல்ல தயாரானான் சென்னையில் பரமேஷின் திருமணத்தை முன்நின்று நடத்தியவன் அவன் அப்பா அம்மா இருவரையும் கோவை சென்று பார்க்க நினைத்தபோது அவன் பழைய நன்பர்கள் விடவில்லை அவனை பரமேஷ் மட்டும் தனியாக சந்தித்து ‘சத்யா மான்சிய பத்தி என்னடா முடிவு எடுத்திருக்க இப்படியே இன்னும் எத்தனை நாள் இருப்ப ப்ளீஸ்டா ஒரு நல்ல முடிவா எடுடா என்று உன்மையான வருத்தத்துடன் சொல்ல இதோபார் பரமேஷ் உன்கிட்ட நான் முன்னாடியே சொல்லியிருக்கேன் அவள பத்தி மட்டும் பேசாத அப்பறமா நான் நம்ம நட்பயே முடிச்சுக்க வேன்டியிருக்கும் என்று அமர்ந்த குரலில் கூற டேய் சத்யா இன்னுமாடா அவ அப்படியே இருப்பா இந்த இரண்டு வருடத்தில் நிறைய மாறியிருப்பாடா அவ என்னதான் உலக அழகியா மாறியிருந்தாலும் எனக்கு வேன்டாம் என்றான் சத்யன் பிடிவாதமாக அதற்கு மேல் அவனிடம் எதுவும் கேளாமல் தனது புது மனைவியுடன் தேன்நிலவு கிளம்பினான் பரமேஷ் தனது மற்ற நன்பர்களுடன் ஹோட்டலில் அறையெடுத்து தங்கியவன் அடுத்த பத்து நாட்கள் என்ன செயவது எப்படி கழிப்பது என திட்டமிட ஆரம்பித்தான் இறுதியாக நன்பர்கள் அனைவரும் குற்றாலம் சீசன் நன்றாக இருப்பதால் குற்றாலம் கேரள என சுற்றிவிட்டு வரலாம் முடிவெடுத்தனர் திருச்சிக்கும் கீரனுருக்கும் இடையே சிறு ஊரில் பள்ளிகூட தலைமை ஆசிரியர் மூர்த்தியின் வீடு அப்பா ப்ளீஸ்ப்பா இது கடைசி வருசங்கிறதால என் காலேஜ் ப்ரன்ட்ஸ் எல்லோரும் போராங்கப்பா பத்து பேர் மட்டும்தான்ப்பா வேன்கூட என் பிரன்ட் ராகவியோடதுதாப்பா ஒன்னும் பயம் கிடையாதுப்பா என்று வார்த்தைக்கு ஒரு அப்பா போட்டு தன் அப்பாவிடம் கெஞ்சிய மான்சி நீயாவது சொல்லேம்மா என தன் அம்மாவையும் சிபாரிசுக்கு அழைக்க தரையில் கால் பதியாமல் குதித்த மகளை ரசித்த ரேவதி யப்பா எவ்வளவு அழகு என்மகள் என பூரித்து இந்த அழகை அனுபவிக்க அந்த சத்யனுக்கு கொடுத்து வைக்கலயே என்ற ஆதங்கத்துடன் தன் கணவரிடம் திரும்பி ஏங்க இதோ இருக்கிற குற்றாலம் தான அவ மட்டும் இந்த இரண்டு வருசமா எங்க போனா விடுங்க போய்வரட்டும் என்று மகளுக்கு சிபாரிசு செய்ய ஒருவழியாக அப்பாவிடம் சம்மதம் வங்கிய மான்சி படுக்கையறைக்கு ஒடி பீரோவை திறந்து துணிகளை பெட்டியில் அடுக்கியவள் துணிகளுக்கு இடையில் இருந்த ஒரு போட்டோவை எடுத்து முத்தமிட்டு பெட்டியில் வைத்துகொன்டாள் அந்த போட்டோ சத்யனும் மான்சியும் இருக்கும் திருமண போட்டோ குற்றாலம் மெயின் அருவி ஆண்களும் பெண்களும் கொட்டும் அருவியில் வரிசையில் நின்று குதூகலமாக குளித்து கொன்டிருந்தார்கள் சத்யன் ஆண்கள் வரிசையில் காத்திருக்க சத்யன் நன்பன் அஸ்வின் இவன் காதருகே குனிந்து ‘சத்யா நான் சொன்னவுடனே திரும்பி பார்க்காதே மெதுவா திரும்பிபார் பொண்ணுங்க வரிசையில ஒரு புளு நைட்டி நம்மயே திரும்பி திரும்பி பாரக்குதுடா என்று கிசுகிசுபாக கூற சத்யன் மெதுவாக திரும்பி பாரக்க அங்கே மற்றவர்களைவிட சற்று உயரமாக இருந்த ஒருத்தி இவனயே உற்று பார்த்துகொன்டிருக்க இவ யாராக இருக்கும் இப்படி பார்க்கராளே என்று சத்யன் யோசித்தவன் அருகில் போய் விசாரிக்கலாம் என அங்கு செல்ல இவன் தன்னருகில் வருவதை பார்த்தவள் அவனை விழியகல நோக்கிவிட்டு தன் தோழிகள் பின்னால் மறைந்தாள் அவளருகில் சென்ற சத்யனுக்கு அந்த விழிகளை பார்த்தவுடனேயே அவள் யாரென்று புரிந்துவிட பாதி வழியில் திரும்பிவிட்டான் அவளா இவள் ஒல்லியான மான்சியா இது அடையாளம் தெரியாமல் குழம்பி போனான் சத்யன் ஆனால் அவள் கண்கள் சொன்னது இது மான்சிதான் என்று திருமணத்தன்றும் சரி அதன் பிறகு இருந்து நான்கு நாட்களும் சரி அவளை சரியாக பார்த்தது கிடையாது இப்போது கொஞ்சம் சதைப்போட்டு 26 ஆக இருந்த மார்பின் அளவு 34 மாறியிருந்தது ஒட்டியிருந்த கண்ணம் லேசாக சதைப்போட்டு மெருகேறி இருந்தது பெரிய கண்களும் அதில் விசிறியாய் படிந்த இமைகளும் பருத்து சிவந்த உதடுகளும் நீன்ட கூந்தலும் மான்சியை அழகியாக காட்டியது ஹோட்டலில் மதிய உணவை முடித்து காட்டேஜ்க்கு திரும்பியவன் கட்டிலில் கால் நீட்டி படுத்து பழைய நினைவுகளை அசைப்போட்டபடி உறங்கிவிட நல்ல உறக்கத்தில் டேய் மச்சான் தூங்கறான் பாருடா எழுந்திரிடா சத்யா என்று அஸ்வின் உலுக்கி எழுப்ப என்னடா டைம் என்றபடி எழுந்து பாத்ரூம் போய் வந்து கடிகாரத்தை பார்க்க அது மாலை ஆறு மணியை காட்டியது அங்கே இருந்த டேபிளில் வோட்கா பாட்டில்கள் வைக்கபட்டிருக்க என்னாங்கடா ஆறு மணிக்கே ஆரம்பிச்சுட்டீங்க என்று அவனும் அந்த கும்பமேளாவில் கலந்துகொள்ள சிறிது நேரத்தில் அத்தனை பாட்டில்களும் காலியாக அனைவருக்கும் போதை தலைக்கு ஏறியது சத்யன் மட்டும் அளவாக குடித்ததால் நிதானமாக இருந்தான் இரவு உணவு வாங்க காரை எடுத்து சென்ற அஸ்வினும் பிரதீ்ப்பும் உணவு வங்கிகொன்டு பரபரப்பாக வந்து டேய் மச்சான் நாம அருவியில பாத்தமே அந்த பொண்ணுங்கல்லாம் நம்ம பக்கத்து காட்டேஜ்லதான்டா தங்கி இருக்காளுங்க கூச்சலிட ச்சு சத்தம் போடாதடா என்று அவனை அடக்கிவிட்டு ஜன்னலருகே போய் பக்கத்து காட்டேஜை பார்க்க அங்கே எல்லா பொண்ணுங்களும் இருக்க மான்சிய மட்டும் பார்க்க முடியவில்லை இரவு எட்டு மணியாக சத்யன் அடிக்கடி ஜன்னலருகே நின்று பக்கத்து காட்டேஜை பார்த்துகொன்டிருக்க அப்போது மான்சி குரூப்பின் வேன் வந்து நிர்க்க எல்லோரும் அதில் ஏற மான்சி மட்டும் அவர்களை வழியனுப்பிவிட்டு கதவை பூட்டிகொண்டு உள்ளே போய்விட சத்யனின் பின்னால் நின்ற அஸ்வின் டேய் மச்சான் இந்த பொண்ணுதான அருவியில உன்னை முறைச்சுப்பார்த்தா என்றவன் சரிடா சத்யா நாம ஒரு பந்தயம் வச்சுக்கலாம் நீ போய் தனியா இருக்கிற அந்த பொண்ணுகிட்ட பேசிட்டு வந்துடு பார்க்கலாம் என்று சவால்விட அதற்க்குள் மற்ற நன்பர்கள் ‘வாட்ச்மேன் முதுகில் டின்கட்டி அனுப்புவான் ‘என்றார்கள் கோரசாக இதில் எதிலும் கலந்து கொள்ளத சத்யன் இவர்களுக்கு மான்சி தன்னுடைய மணைவி எனபது தெரியாதது நல்லதுதான் என்று நினைத்தான் நீன்ட மவுனத்திற்கு பிறகு சரிங்கடா பேசிட்டு என்ன கொஞ்ச நேரம் இருந்துட்டே வர்றேன் என்னங்கடா பந்தயம் கட்றீங்க என்று பதில் சவால்விட நீ சும்மா பேசிட்டு வர்ரதுக்கு எல்லாம் நாங்க பந்தயம் கட்ட முடியாது வேனும்னா அந்த ஜன்னல் கிட்ட வச்சு நீயும் அந்த பொண்ணும் ஒரு கிஸ்ஸடிச்சா வேனா பந்தயம் கட்டுறோம் என்றான் பிரதீப் சரிங்கப்பா முத்தமென்ன அவ பிரன்ஸ் வர்ரவரைக்கும் அவ கூடவே இருந்திட்டு வர்ரேன் என்று சவாலை சத்யன் ஏற்க்க அனைவரும் ஓவென்று கூச்சலிட்டார்கள் உடனே அவர்களை அடக்கியவன் முதல்ல பந்தய பணத்தை வைங்கப்பா என்றான் சிரித்துக்கொன்டே ஆறுபேரும் கத்தையாக பணத்தை டேபிளில் எடுத்து வைக்க சரி இந்த பணம் அப்படியே இருக்கட்டும் என்று வெளியே வந்தவன் வாட்ச்மேன் எங்கே என்று நோட்டம் பார்த்தான் பிறகு இரண்டு காட்டேஜ்க்கும் இடையே இருந்த ஆறடிசுவரை தான்ட முடியுமா என்று பார்க்க முடியும் என்று அவன் அறிவு சொன்னது சுவரை தான்டி குதித்தவன் பின் வாசல் கதவருகே வந்து மெதுவாக கதவை தட்ட உள்ளேயிருந்து எந்த பதிலும் இல்லை மறுபடியும் சற்று பலமாக தட்ட உள்ளே இருந்து யாரது என்று ஒரு தேன் குரல் கேட்க இவன் நான் தான் சத்யன் என்று பதில் கூற