போலிஸ் டைரி – பாகம் 10

புண்டையில் ஏற்பட்ட உரசல் ஜமுனாவை வேகமாக ஊம்ப வைத்தது. டாக்டர் ஜமுனாவின் தலையை சுன்னியில் வைத்து அழுத்தினார். சுன்னி மொட்டு தொண்டைக்குழியில் இடித்தது. அவளை தலை தூக்கவிடாமல் அப்படியே வைத்து அழுத்திக் கொண்டார். “ம்ம்ம்… ம்ம்ம்… ம்ம்ம்… ஹும்…” என்று ஜமுனா முழி பிதுங்க குழறினாள். டாக்டர் தலையை விட்டு விட நிமிர்ந்து அவரைப் பார்த்தாள். “என்னடி பார்வை… ஆழமா வச்சி ஊம்பு. இல்லைன்னா இப்புடித்தான் அழுத்துவேன்…” என்று குண்டியைத் தூக்கி வாயில் இடித்தார். ஜமுனாவின் கண்கள் கலங்கிப் போயிருந்தது. இவன் சொன்னபடி செய்தாகவேண்டும் என்பதற்காக அடித்தொண்டையில் கஷ்டப்பட்டு சுன்னியை வைத்து ஊம்பினாள். கொஞ்ச நேரத்தில் டீப் த்ரோட் டெக்னாலாஜி பிடிபட்டுவிட சுன்னியை தொண்டைக்குள் வைத்து கொஞ்ச நேரம் அசையாமல் இருந்தாள். டாக்டரின் சுன்னி கக்கிவிடும் போல இருந்தது. “தேவடியா… ஊம்பியே ஊத்த வைக்கலாம்னு பார்க்கிறியா” என்று அவளை எழுப்பினார். “ஏறி கட்டில்ல மண்டி போடுடி. பின்னாடி நின்னுதான் ஓலுக்கனும். ஒலுக்கும் போது உன் முலையும். உன் புருசன் கட்டின தாலியும் டான்ஸ் ஆடுறதைப் பார்க்கனும்” என்று சொல்ல ஜமுனா வேண்டா வெறுப்பாக கட்டிலில் நாயைப் போல மண்டியிட்டாள். டாக்டரின் சுன்னி ஒரே குத்தில் முழுவதுமாக புண்டைக்குள் போய் விட்டது. “ஆஹ்ஹ்…” என்று ஒற்றை முனகலுடன் ஜமுனா கண்களை முடினாள். பின் பக்கம் டாக்டர் புயல் வேகத்தில் ஒலுக்க ஆரம்பித்தார். ஊறி போயிருந்த புண்டை ‘சளக் சளக்’ கென்று ஆனந்தமாக ஓல் வாங்க ஆரம்பித்தது. குண்டியில் வேகமாக ரெண்டு அடி போட்டுக்கொண்டே ஊஞ்சலாடும் முலைகளைக் கசக்கிவிட்டு ஒலுத்தார் டாக்டர். ஜமுனாவுக்கு அவர் மீது வெறுப்பாக இருந்தாலும், இப்படி ஒரு உணர்ச்சிகரமான இன்பமான ஓல் இதுவரை வாங்காததால் அனுபவித்தே ஓல் வாங்கினாள். புண்டை மீண்டும் சூடேறி வெடிக்கப் போகும் நிலையிலிருக்க டாக்டர் சுன்னியை உருவினார். “ம்ம்ம்… செய்யிங்க… எதுக்கு எடுக்கிறீங்க??? செய்யிங்க…” என்று புலம்பிக்கொண்டே திரும்பிப் பார்த்தாள். “வாடி… என் சுன்னியை கொஞ்சம் ஊம்பிவிடு” என்று புண்டை நீரில் நனைந்திருந்த சுன்னியை அவள் வாயில் தினிக்க, தன் புண்டை ரசத்தை தானே சுவைப்பதை நினைத்து கவலைப்படாமல் சுன்னியை ஊம்பினாள் ஜமுனா. டாக்டர் அவளை மல்லாக்கப் படுக்க வைத்து மீண்டும் ஓலை ஆரம்பித்தார். அடுத்த ஒரு நிமிடத்தில் “ஆஆஆ… ஆஹ்ஹ்” என்று கத்திக்கொண்டே ஜமுனா குண்டியைத் தூக்கிப் பொங்கினாள். டாக்டரின் சுன்னி மட்டும் அடங்காமல் ஒலுத்துக்கொண்டிருக்க, கொஞ்ச நேரத்தில் அவரும் சுன்னியை வெளியே எடுத்து ஜமுனாவின் வாய்க்குள் கஞ்சியைப் பீச்சி அடித்தார். உள்ளே போனது போக மீதி வாய் முகமெல்லாம் வழிந்தது. ஜமுனாவுக்கு குமட்டிக்கொண்டு வந்தது. வாயிலிருந்த கஞ்சி முழுவதையும் கட்டிலில் துப்பிவிட்டு ஜாக்கெட்டில் முகத்தைத் துடைத்துக்கொண்டாள். டாக்டர் அமைதியாக கட்டிலில் உட்கார்ந்து அவளின் இம்சைகளை ரசித்துவிட்டு “போய் தண்ணி கொண்டாடி. தாகமாயிருக்கு” என்றார். ஜமுனா பாவாடையை எடுத்து கட்டிக்கொண்டு, ஒரு நைட்டியைத் தேடிப் பிடித்து போட்டுக்கொண்டே கிச்சனுக்குப் போய் தண்ணீர் கொண்டு வந்து கொடுத்தாள். அதற்குள் டாக்டர் உடைகளை மாட்டிக்கொண்டு ரெடியாகிவிட்டிருந்தார். “இந்தாங்க தண்ணி. அந்த கேசட்டை என்கிட்ட கொடுத்துட்டு போங்க” என்றாள். “எந்த கேசட்டுடி?” என்ற படியே டாக்டர் தண்ணீர் குடித்தார். “உங்க கேமராவில இருக்குதே அந்தக் கேசட்டு” “ஆஹ்ஹாஹா… அதுவா. அதெல்லாம் உனக்கு எதுக்கு? அது என்கிட்டேயே இருக்கட்டும். உன் புண்டையும் முலையும் எனக்கு ரொம்ப புடிச்சிப் போச்சி. அடுத்த பொம்பளை மாட்டுற வரைக்கும் அது என்கிட்டதான் இருக்கும். அதுக்கப்புறம் தரேன். அதுவரைக்கும் நான் கூப்பிடும் போதெல்லாம் நீ வரனும். புரியுதா?” என்றார். ஜமுனாவுக்கு மீண்டும் உதறல் எடுக்க ஆரம்பிக்க. “அதான் ஒரு தடவை செஞ்சிட்டீகல்ல, இனிமேல் எதுவும் வேண்டாம். குடுபத்தில பிரச்சினை பண்ணாதிங்க டாக்டர். ஒழுங்கா குடுத்திட்டு போங்க. ப்ளீஸ்” என்று கெஞ்சினாள். “அடங்குடி. ஒரு தடவைப் படுத்துட்டல்ல. அப்புறம் என்னா? உனக்கும் புருசன் இங்க இல்லை. அப்பப்ப வந்து அனுபவிச்சிட்டுப் போ. என்னமோ ஆசையே இல்லாதமாதிரி பேசுற. இப்ப கேட்டு கேட்டு ஓல் வாங்கின?” என்று சிரித்தார். ஜமுனாவுக்கு அவமானமாக இருந்தது. வேசியைக் கூட யாரும் இப்படி அவமானப் படுத்தமாட்டார்கள். இத்தனை வருடம் பத்தினியாக இருந்துவிட்டு இப்படி இந்த கிராதகனிடம் மாட்டிக்கொண்டேமே என்று கூனிக் குறுகினாள். “நான் கிளம்புறேண்டி” என்று ஜமுனாவின் முலைகளைப் பிடித்து கசக்க டாக்டரைப் பிடித்து தள்ளிவிட்டு ‘ஓ’வென்று அழ ஆரம்பித்தாள். இதையெல்லாம் பார்த்து பார்த்து பழகிப் போன டாக்டர் சிரித்துக்கொண்டே வெளியேறினார். டாக்டர் வீட்டுக்குள் நுழைந்ததுமே ஜமுனாவுக்கு ஏதோ ஆகிவிட்டது என்று நினைத்து அவசரமாக அவள் வீட்டு கொல்லைப் பக்கம் சென்ற பக்கத்து வீட்டு மல்லிகா, கொல்லைக் கதவு சாத்தியிருக்கவும், சந்து வழியாக தெருப்பக்கம் போனாள். அப்போது ஜமுனாவின் அறைச் சன்னலின் வழியே உள்ளே டாக்டர் சட்டையில்லாமல் உட்கார்ந்திருப்பதை பார்த்துவிட்டு கொஞ்சம் மறைவான இடத்துக்குப் போய் அங்கே நடந்தது முழுவதையும் ஒன்று விடாமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். ஆனால் அவர்கள் பேசியது மட்டும் இவள் காதுக்கு சரியாக கேட்காததால் ஜமுனா சொன்ன பிறகே அனைத்து விசயமும் தெரிந்தாலும், மல்லிகாவுக்கு ஜமுனாவின் மீது முழு நம்பிக்கை வரவில்லை. “இதாண்டி அவ சொன்ன கதை. பத்து நாளா அந்தாளு அடிக்கடி வந்துட்டுப் போறான். ரொம்ப தொல்லை பண்ணுறான்னு என்கிட்ட வந்து பொலம்புறா. பாவமாயிருக்கு. என் வீட்டுக்காரர் கிட்ட சொல்லி எதாச்சும் பண்ணலாம்னு தோனுது. தப்பா போச்சின்னா அவ வாழ்க்கை வீனா போயிடும்னு மனசுக்குள்ளேயே போட்டு பூட்டி வச்சிருந்தேன். வேற வழியில்லாம உன் கிட்ட சொல்லிட்டேன். இதுக்குமேல அவர்கிட்ட போகலாமா வேண்டாமான்னு நீயே முடிவு பண்ணிக்க. ஆனா, நான் சொன்னதை மட்டும் வெளிய மூச்சு விட்டுடாதடி. புள்ள குட்டிக்காரி” என்று ஒரே மூச்சில் சொல்லி முடித்தாள் மல்லிகா. ஜமுனாவின் ஒல் கதையைக் கேட்க கேட்க அவள் மேல் பரிதாபம் வந்ததோ இல்லையோ புண்டைக்கு பெரும் தாகம் வந்துவிட்டது. தொண்டைக்குழி காய்ந்து போக தண்ணீர் குடித்துவிட்டு கொஞ்சம் சூட்டை அடக்கிக்கொண்டேன். “டாக்டர் பெரிய ஓலனா இருப்பான் போலிருக்கே. கள்ள ஓல் வாங்கினாலும் ஜமுனா நல்லாவே அனுபவிக்கிறான்னு நினைக்கிறேன்.” என்றேன். “ஏதேது. விட்டா நீயே அந்தாளுகிட்ட போயி படுத்துட்டு வருவ போலிருக்கு” என்றாள் மல்லிகா. “ம்ம்ம்…. நேரந்தாண்டி. இப்ப வயித்த எப்புடிக் கழுவுறதுன்னு எனக்குத் தெரியல. அதுக்கு இதான் வழின்னா போய்த் தான் ஆகனும். இல்லன்னா பெரிய பிரச்சினை ஆயிடும்” “அதெல்லாம் வேணாம். ஜமுனாகிட்ட கேட்போம். அந்தாளுகிட்ட சொல்லி எதாச்சும் மருந்து மாத்திரை வாங்கிட்டு வரச் சொல்லலாம். நீ அவன் கிட்ட போகவேனாம். நீ போலீஸ்காரி தானே. இவனையெல்லாம் எதுவும் பண்ண முடியாதா?” என்று ஆதங்கத்துடன் கேட்டாள் மல்லிகா. நான் கொஞ்சம் யோசித்தேன். “முதல்ல என் பிரச்சினை தீரட்டும் அதுக்கப்புறம் பார்க்கலாம் மல்லிகா” “சரி நீ இரு. நான் போயி ஜமுனா கிட்ட கேட்டுட்டு வரேன்” என்று கிளம்பினாள். “இருடி நானும் வரேன்” என்று மல்லிகாவுடன் கிளம்பினேன். நாங்கள் சென்ற போது ஜமுனா கொல்லைப் பக்கம் துணி துவைத்துக்கொண்டிருந்தாள். மல்லிகாவைப் பார்த்ததும் மலர்ந்த முகம் என்னைப் பார்த்ததும் சுருங்கியது. “வா மல்லிகா. இது யாரு புதுசா இருக்கு” என்றாள் நெற்றியைச் சுருக்கிக்கொண்டே. “இது என்னோட ஃப்ரண்டுக்கா. வடக்குத்தெரு ரங்கசாமி பொண்ணு. பேரு ராதிகா. போலீஸ்ல சேர்ந்திருக்கா” என்று பெருமையாகச் சொன்னாள் மல்லிகா. “ஓஹ்… நீ தான் அந்தப் பொண்ணா. கடைத் தெருவில பேசிகிட்டாங்க. நம்மூரு பொண்ணு போலீஸ் வேலைக்கு சேர்ந்திருக்குன்னு” என்று மெல்லிய புன்னகையோடு சொன்ன ஜமுனாவைப் பார்த்தேன். என்னை விட பெரிய முலைகள் அவளுக்கு. உடல் கட்டைப் பார்த்தால் யாருக்குத்தான் ஓக்கவேண்டும் என்று தோனாது, டாக்டர் அதான் போட்டுத்தள்ளிட்டான் என்று நினைத்துக்கொண்டே மேலுக்குச் சிரித்தேன். “ஜமுனாக்கா. உங்க கிட்ட ஒரு விசயம் கேட்க வந்திருக்கேன். இவ ஃப்ரண்டு ஒருத்தி முழுகாம இருக்காலாம். இன்னும் கல்யாணம் ஆகலை. டாக்டர் கிட்ட சொல்லி எதாச்சும் மருந்து வாங்கிட்டு வந்து குடுங்க” என்றாள் மல்லிகா. ஜமுனாவின் முகம் கருத்துப் போனது. “தே! மல்லிகா. கொஞ்சம் இப்புடி வா” என்று அவளை வீட்டுக்குள் தள்ளிக்கொண்டு பேனாள். உள்ளே அவர்கள் பேசிக்கொண்டது எனக்குத் தெளிவாகக் கேட்டது. “என்ன மல்லிகா. அந்தப் பொண்ணை வச்சிகிட்டு என்கிட்ட இப்புடி கேக்கிற. ஊரெல்லாம் தெரிஞ்சி போறதுக்கா” “அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லை. அவளுக்கும் பிரச்சினை. அதனால எதுவும் வெளிய போகாது. நீஙக உடனே எதாச்சும் வாங்கிட்டு வந்து கொடுங்க. ரொம்ப பிரச்சினையில இருக்கா” “அவ ஃபரண்டுக்குன்னு சொன்ன. இவ எதுக்கு பிரச்சினையில இருக்கனும். ஏய் உண்மையைச் சொல்லு. மருந்து இவளுக்குத்தானே” “இல்லை… இல்லை வந்து… அவ ஃப்ரண்டுக்குத்தான்” மல்லிகா எதையோ மறைக்கப் போய் உளருவது எனக்குச் சிரிப்பாக வந்தது. நானும் வீட்டுக்குள் நுழைந்தேன். “மல்லிகா. நீ போ. அக்காகிட்ட நான் பேசிக்கிறேன்” என்று மல்லிகாவை துரத்திவிட்டேன். என்னை திரும்பிப் பார்த்துக்கொண்டே போனாள். “இங்க பாருங்க ஜமுனாக்கா. எதுக்கு சுத்தி வளைச்சிகிட்டு பிரச்சினை எனக்குத்தான். உங்க பிரச்சினையும் எனக்குத் தெரியும். முதல்ல எனக்கு எதாச்சும் வழி பண்ணுங்க. நான் உங்க பிரச்சினைக்கு எதாச்சும் வழி செய்யிறேன். ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் உதவி. நீங்களும் வெளிய சொல்ல முடியாது. நானும் சொல்ல முடியாது” என்றேன். ஜமுனா கொஞ்சம் நேரம் யோசித்தாள். அவளையறியாமலே கண்ணில் நீர் புரண்டது. உண்மையாகவே இவள் விருப்பம் இல்லாமல் தான் டாக்டருக்கு முந்தி விரிக்கிறாள் என்பது புரிந்தது. ஜமுனாவை இழுத்து அனைத்தேன். என் மார்பில் சாய்ந்துகொண்டு தேம்பி தேம்பி அழ ஆரம்பித்தாள். ஜமுனாவின் பருத்த முலைகள் என் பெரிய முலைகளுடன் அழுந்தி உறவாடின. ஏற்கனவே மல்லிகா சொல்லிய கதையைக் கேட்டு பிசு பிசுத்துப் போயிருந்த என் புண்டை ஜமுனாவின் முலை ஸ்பரிசத்தில் மெல்ல சூடேற ஆரம்பித்தது. “அழாதீங்கக்கா. எதாச்சும் பண்ணலாம்” என்று மெல்ல அவள் முதுகைத் தடவிக்கொடுத்தேன். விசும்பலை நிறுத்திவிட்டு விலகினாள். அவளின் அனைப்பு எனக்கு மீண்டும் தேவையாயிருந்தது. ஏக்கமாக ஜமுனாவின் கண்களைப் பார்த்தேன். “என்ன ஒரு மாதிரியா பார்க்கிற?” என்றாள். “ம்ம்ம்… உங்களைப் பார்த்தா எனக்கே ஆசையாயிருக்கு. அப்புறம் ஆம்பிளைங்க சும்மாவா விடுவானுங்க” என்று சிரித்தேன். “என்ன சொல்ற நீ. உனக்கு ஆசை வந்து என்னத்த பண்றது. கிறுக்குப் புடிச்சவளே!” என்றாள் ஜமுனா. “என்னத்த பண்றதா. உங்களுக்கும் ஆசையிருந்தா சொல்லுங்க, என்னத்த பண்ணமுடியும் நான் காட்டுறேன். அமெரிக்காவில பொம்பளையும் பொம்பளையும் கல்யாணமே பண்ணிக்கிறாங்க தெரியுமா. ஒன்னுமில்லாமலா பண்ணிக்கிறாங்க” என்றேன். “எதையாச்சு உளராத. இங்க வா. நான் சாப்பிட்ட மாத்திரை உனக்கும் தரேன். அந்தாளுகிட்ட போகவேணாம். இதையே சாப்பிடு.” என்றாள். “இதுலேயும் ஒன்னும் ஆகலைன்னா?” “மூனு மாசம் வரைக்கும் இது வேலை செய்யும்னு அந்தாளுதான் சொன்னான். இந்த மாத்திரைக்கு ஒன்னும் ஆகலைன்னா லேடி டாக்டர் கிட்டதான் போகனும்” என்று சொல்லிவிட்டு இரண்டு விதமான மாத்திரைகளை கொடுத்தாள். “இதைச் சாப்பிட்டா உடனே வந்திடுமா?” “மூனு நாளைக்கு சாப்பிடு. மூனாம் நாள் கண்டிப்பா வந்திடும்” என்றாள் ஜமுனா. ஒரு பிரச்சினை எளிதில் தீர்ந்துபோன நிம்மதியில் அங்கிருந்த கட்டிலில் அமர்ந்தேன். ஜமுனாவின் பிரச்சினைக்கு எதாவது செய்யவேண்டும் என்று மனசு சொன்னது. அவளிடம் விடை பெற்றுக்கொண்டு மல்லிகாவுடமும் சொல்லிவிட்டு வீட்டுக்கு வந்தேன். மாலை புறப்பட்டு கும்பகோணம் போய்விட்டு சில வேலைகளை முடித்துவிட்டு வர இருட்டி விட்டது. சாப்பிட்டு விட்டு உறங்க நினைத்தால் ஜமுனாவும், டாக்டரும் நினைவில் வந்து இம்சை செய்ய ஆரம்பித்தார்கள். புண்டைக்கு தீனி போட்டு மூன்று நாள் ஆகிவிட்டது. மெல்ல புண்டை மேட்டைத் தடவினேன். என் கை பட்டவுடனேயே புண்டை சுர்ரென்று சூடேறிவிட தூக்கம் வரவில்லை. காயத்ரி எனக்கு பரிசாக கொடுத்துவிட்டுப் போன வைப்ரேட்டரை எடுத்து புண்டைக்குள் விட்டு ஓட்ட ஆரம்பித்தேன். வைப்ரேட்டர் துடிக்க துடிக்க டாக்டரின் சுன்னி நினைவுக்கு வந்தது. ஹ்ஹ்ம் மொட்டைப் பூல். இந்த புண்டைக்கு சரியாகத்தான் இருக்கும். ரொம்ப நேரம் ஜமுனாவை ஒலுத்தான் என்று மல்லிகா சொன்னாளே. நாளைக்கு அவனிடன் போய் ஓல் வாங்கினால் தான் இந்தப் புண்டை அடங்கும். உள்ளூரில் எவனிடமும் துணிந்து படுக்க முடியாது. பிறகு மரியாதை கெட்டுப் போய்விடும். டாக்டர் வெளியூர்க்காரன். பொம்பளைக்கு அலைபவன். அவனிடம் ஓல் வாங்கினால் எந்த பிரச்சினையும் இருக்காது. என்ன சொல்லி அவனிடம் போவது என்று யோசித்து ஒரு முடிவுக்கு வந்தேன். டாக்டரின் நினைவிலேயே என் புண்டையும் பொங்கி வழிந்தது. அடுத்த நாள் சந்தோசமாக விடிந்தது. காலை பதினோரு மணிக்கு போனால் கூட்டம் குறைவாக இருக்கும் என்று நினைத்து அலங்காரமாக புடவையைக் கட்டிக்கொண்டு நேராக டாக்டரின் வீட்டை நோக்கி நடந்தேன். ஊரை விட்டு கொஞ்சம் தள்ளியே இருந்த வீடு நடந்து போவதற்குள் வியர்த்துப் போய்விட்டது. வாசலில் இருந்த போர்டில் ‘புவனா மருத்துவமனை’ – டாக்டர். அசோகன்.RIMP என்று எழுதியிருக்க அப்போது தான் அவன் பெயரே எனக்குத் தெரிந்தது. உள்ளே நுழைந்தேன். இரண்டு மூன்று பேர் மட்டுமே இருந்தார்கள். அடுத்த கிராமத்து ஆட்களாக இருக்கலாம். யாரையும் எனக்குத் தெரியவில்லை. எல்லாரும் போகட்டும் என்று காத்திருந்தேன். நினைத்தபடியே அடுத்த பத்து நிமிடத்தில் இடம் காலியானது. “வேற யாரும் இல்லை. நீ போ தாயி” என்று சொல்லிவிட்டு கடைசியாக ஒருகிழவியும் வெளியே போனாள். உள்ளே நுழைந்தேன். டாக்டருக்கு 30 வயதுக்குள் தான் இருக்கும். ஆள் வெளுப்பாக இருந்தான். முகமும் அழகாக தின்மையான தேகம். இவன்கிட்ட ஓல் வாங்க எவளுக்குத்தான் கசக்கும். மெல்லிய சூடு உடலெங்கும் பரவ “ஹலோ டாக்டர்” என்றேன். “வாங்க. உட்காருங்க. உடம்புக்கு என்ன?” என்று கேட்டவரின் பார்வை புடவையால் மறைக்க முடியாத என் முலையையும், அப்பட்டமாகத் தெரிந்த தொப்புளையும் துளைத்தது. ஸ்ஸ்ஸ்…! என்ன பார்வை பார்க்கிறான். உடம்பெல்லாம் ஜிவ்வென்று ஒரு மாதிரியான கிளர்ச்சி. “அது வந்து டாக்டர். ரெண்டு நாளா வயித்துப் பக்கம் ஒரே வலி” “வயித்துலேயே. வீட்டுக்கு தூரமா இருக்கீங்களா” என்றார். “ம்ஹும் இல்லை டாக்டர்” “மென்ஸஸ் சரியா வருதா?” என்று என் கழுத்தைப் பார்த்தார். “இல்லை டாக்டர். அது ஒழுங்காவே வரதில்லை. இப்ப கூட ஒரு வாரம் தள்ளிப் போச்சி” “கல்யாணம் ஆயிடிச்சா?” “இல்லை டாக்டர். நான் சின்ன பொண்ணு” என்று நெளிந்தேன். என் செய்கைகள் எல்லாம் டாக்டரிடம் வைத்தியம் பார்க்க வந்தவள் போல் இல்லாமல் ஓல் வாங்க வந்தவள் போலவேயிருந்தது. “கொஞ்சம் இப்புடி திரும்புங்க” என்று சொல்லிவிட்டு அடி வயிற்றில் கை வைத்து அழுத்தினார். டாக்டரின் ஸ்பரிசம் பட்டவுடன் “ம்ம்ம்…” என்று மெல்ல முனகினேன். உட்கார்ந்திருந்ததால் வயிறு மடீந்திருக்க விரலை மடிப்புக்கு கீழே வைத்து மெல்ல அழுத்தினார். “வலிக்குதா” என்றார். “இல்லை டாக்டர்” வயிற்றை அமுக்குவது போல மெல்ல பிசைந்தார். என் புண்டைக்குள் நமைச்சல் ஆரம்பிக்க முலைகள் விம்மின. மூச்சுக் காற்று வேகமாக வந்தது. டாக்டரின் பேண்ட்டுக்குள் சுன்னி வீங்குவதைப் பார்க்க பார்க்க நான் தொடைகளை மெல்ல இறுக்கினேன். “வேற எங்காச்சும் வலியிருக்கா” என்றார். “ம்ம்ம்… ஆமாம் டாக்டர். இங்க அப்பப்ப வலி வருது என்று இரண்டு முலைகளுக்கும் நடுவில் கை வைத்து அழுத்திக் காட்டினேன். டாக்டர் வெளியே பார்வையை ஓட்டினார். யாரையும் காணும். “டாக்டர். இங்க மறைவான இடம் ஏதுவும் இல்லையா. கொஞ்சம் நல்லா செக் பண்ணுங்களேன்” என்றேன். டாக்டர் எச்சில் விழுங்கினார். “ம்ம்ம்… அதுவும் சரிதான். உள்ள வாங்க” என்று எழ அவருக்கு முன் நான் திரையை விலக்கிவிட்டு வீட்டுக்குள் சென்றேன். டாக்டர் கதவைச் சாத்திவிட்டு வந்தார். நான் ஹாலில் நின்று கொண்டு சுற்றும் முற்றும் பார்த்தேன். செல் போன் சினுங்கியது. எடுத்துக்கொண்டு கொஞ்சம் ஒதுக்குப் புறமாக போய் பேசினேன். “இன்னும் அரை மணி நேரம். வந்துடுறேன்” என்று பதில் சொல்லிவிட்டு வர டாக்டர் பெட்ரூமில் நின்றுகொண்டிருந்தார்.